İçimdeki Acılar Şiiri - Atik Acar

Ne kadar çok suskunsan bana,
O kadar çok soğuyor bu kasvetli hava,
Üşüyorum…
Kar mı yağıyor, yoksa yağmur mu bana?
Senin hasretinle zaten sırılsıklam olmuşum,
Üşütse ne olur ,ıslatsa ne olur bir daha.
Sensiz,suskun geçen her gecenin,
Sessizliğini nasıl anlatayım sana?
Sana olan özlemimin,
Suskun geceleri örselediğini görmeyecek misin daha?
Yokluğuna alışmaktan çok korkuyorum,
Yürüyorum, daracık sokaklarda tek başıma,
Sesini duyabilme umudu,
Yüreğimdeki kuşları havalandırıyor bir anda.
Yeter ki gelmek iste bana!...
Bir görsem yüzünü, bir dokunabilsem sana,
O zaman göreceksin,
Sevdanın çiçek çiçek açtığını,
Ateşimin seni bir yangın gibi sardığını.
Anladım artık, mümkün değil seni sensiz yaşamak,
Biliyorum bu hayat sensiz yaşanmayacak.
Yalnız gecelerde yıldızlar arkadaş oluyor bana,
Gecenin sessizliğinde seni soruyorum onlara.
Zaman geçecek,biliyorum her şey unutulacak,
Bir örtüyle kaplanacak içimdeki acılar,
Belki de hiç dinmeyecek yüreğimdeki sancılar.