İçimdeki acı korkuya dönüşüyor
Gözlerim camlarda perdeyi çekmeliyim
Ürküyorum her şeyden, herkesden
Neden korkuyorum ben neden
Korkmazdım ben halbuki hiç bir şeyden
Korkuya inat ben değilmiydim karanlıkta yürüyen
Ama şimdi korkuyorum karanlıklardan
Ne değişti halbuki büyüyorum
Büyüdükçe azalmaz mı korkular
Çocukken beni hep öyle kandırdılar
Ama azalmıyormuş işte
Korkuyorum çok korkuyorum
En çokta korkmaktan korkuyorum
Kayıt Tarihi : 20.1.2008 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Melek Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/20/icimdeki-aci-korkuya-donusuyor.jpg)
iç sesten nağmeler güzeldi:)
TÜM YORUMLAR (1)