Gururumun incinmişliği,
Öfke, nefret, acı ve aşk,
Hepsi birden,
Saldırıyorlar bana.
İçim öyle bir yanıyor ki!
Sanki volkan kaynıyor.
Damarlarımdan,
Lavlar fışkıracak gibi.
Göğsüm,
İnip inip kalkıyor.
Soluklanıyorum kısa molalarla…
Yıldızlar sönüyor,
Yaprak kıpırdamıyor.
Deniz durgun çarşaf gibi…
İçimdeki acı,
Bürün bedenime yayılıyor.
Yüreğim,
Bir daha toplanmamak üzere,
Parçalara ayrılıyor.
Paramparça oluyor,
Ölüyor!!!
Nasıf Acar
04.04.2022
DENİZLİ/Bekilli
Kayıt Tarihi : 4.4.2022 07:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nasıf Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/04/icimdeki-aci-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!