kalabalıklarda yaşadım
sormayın o hengameyi
falancayla ve filancayla
öylesine ve böylesine
ve de şöylesine yaşarken
yaşayıp dururken
eften püftenlerle
birden bire
baktım ki
ne kadar da yalnız
ne kadar da sakinim
ne kadar da mutlu
hangi ara sıyrılmıştım
kalabalıklardan
hangi ara kalmıştım
kendimle tek
tek başına
başıma buyruk
sen zaten öyleydin
dedi bir ses
öylesin sen hep
başına buyruk
içimdeki ses
içimdeki….
(7 Şubat 2013)
Nesrin PekinselKayıt Tarihi : 16.5.2013 19:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!