En son ne zaman mutluluktan ağladımı hatırlamıyorum. ağlamayı geçtim, sahi ben en son ne zaman mutlu olmuştum en son ne zaman gerçekten gülmüştüm? bu sorularla karşılaşınca sınıfta kalıyor tüm yaşantım.
..en son ne zaman bir insana güvendiğimi hatırlamıyorum. güvendiklerim yüreğimi avuçlarımda unufak bırakıp gittiler. Şimdilerde kimin elimi tutmaya kalkışsam, avucumda duran yüreğimdeki bıçak yaraları sızlar. İhanetler gelir aklıma. Tutamam kimsenin elinden. Hep söylerim hayattan bir kere vurgun yiyen, ondan sonraki hayatını durgun yaşar. İçimde, ziyan edilecek bir iç dahi kalmadı.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta