Bu nasıl aşk bu nasıl sevda bilemem
Bu ben değilim içimde yaşayan beden
Kalbinde sevdiği canı esirgemediği sen
Yoksun dünyada ama içindeki kederden
Ne var ne yok tahmin etmek bile çok zor
Bu üzüntü bu sevda bitmeyecek sanki kor
Ağlamaktan çocukların gözleri oldu mosmor
Ayrılık çok tuhaf geldi sensizlik içimize koyuyor
Nerden çıktı birden bire bu kaçışın anlamı ne
Ne güzel alışmıştık ilaç alışına ve tedavi sine
Hastahane odası evimizin bir köşesi halin de
Olmuştu sıkıldın herhalde anladım tert edişin de
Saçmalıyorum artık bu ızdırap ağır geliyor
Sensizlik bedenimi kalbimi adeta deliyor
İçimdeki sıkıntı gün geçtikçe dahada büyüyor
Sana ulaşmak için rüyalarında bile göremiyor
05.03.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 5.3.2008 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hasret yalnızlık unutamama hala gün geçtikçe yoğunlaşıyor
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!