İçimde yaşaman varya yosmam

içimde yaşaman varya yosmam
korkusu var tütüne bulaşmış şarkılarımızın

her rüzgarda yalnızlıktır seni hatırlamak
ötüsünü çeken silik gözlerimiz ,göz yaşlarımızı saklamakta
bağıra bağıra çoşkusuydu bir sonbaharın çağrışı hüzün dolu
kerem ile aslılar öldü
öldü içimizdeki İstanbul
avaralerin mezobotamya kokan arabeks şarkılarında
tutsak olduk hemde derin acılara
bana gel deme yasak aşkı şehirleri vurmuş yosmam
gelemem işte yıkıp kurallarımı başımı koyamam dizlerine
her rüzgarda yalnızlık
balıkçı delikanlı ve yaşlı adamların hikayelerindeyim
sen olmasaydın bunlar olmazdı yosmam
sen olmasaydın ansızın boğulmazdım karaktersiz gecelerde
kalabalıkları arşınlıyorum,arşınlıyorum göğün mavisini
İzmirde yosmam bir feribot yolculuğundayım
ne konak nede karşıyaka
ne de bir feribot yolculuğu avutuyor yüreğimi
yolculuklar seninle güzel olsun diye bu içimdeki yaşaman
bu içimdeki yaşaman varya o öldürdü beni