I.
nasıl da bulut çöküyordu gözlerime
içimde tırnak kadar ümit
sanki gemi batmıştı ufkun içine
gökyüzünde sular girmişti birbirine
gülümsüyordu karşımda dere yatağı
kalbimi kesip yarmıştı ortadan
yıldızların oyuncak dükkanı olmuştu
içime çöken koyu karanlık gecede
II.
n'aparsın hülyanın böylesini
böylesi yarımyamalak aşkları
kuşların kırmızı gagalarındaki
koyu yeşil göveldek gerlerini
ey çiçeği sarı olan otluk
ekin tarlalarında turaç avladım
dizlerimde kocaman yokluk
kapı kapı dolaştım
809 Şubat '98, İstanbul)
Ethem VayvaylıKayıt Tarihi : 10.1.2002 14:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!