Ne zaman ayrılık düşse aklıma,
Tatsız olsa görüşmelerimiz,
Tarifsiz bir sıkıntı giriyor içime,
Tüm benliğimi tarifsiz bir acı kaplıyor,
Tükeniyorum.
Nerdesin,nereye gittin bilmiyorum,
Ama bu kez farklı be sevdiğim,
Son duraktayız belli ki,
Ne kötü ki senle vedalaşamam bile,
Asla yürekli olamam o kadar.
Affet beni belki de çok bile sabrettin,
Her derdimin sebebini sana yükledim.
Yoktu ki ama senden başka dertleşeceğim,
Hem ağlayıp,hem de güleceğim,
Evet haksızlık ettim.
Şimdi yolun açık olsun senin,
Arkana bile bakmadan git,
Ne olur ne olmaz belki de gidemezsin,
Yarın ararım geçer dersin,
Hep olduğu gibi,hasretle,sevgiyle sarılırız birbirimize,
Sanırsın.
Yok bitti bu kez.
Buraya kadar,dostum,sevgilim,arkadaşım,
Sırdaşım,dert ortağım,
Buraya kadar gözümün nuru,
Yeter sana yaptıklarım.
Güle güle git,
Mutlu ol doyasıya,
Bir gün dönüp bakarsan geriye,
Seni hep sevecek,
Ve asla kalbinden çıkarmayacak,
Bu deli kadını orada gör,
O hala arkandan yaşlı ama kararlı gözlerle,
Ve seni gönderdiğine pişman olmadan bakıyor olacak.
Elveda diyemeyecek belki ama,
Kocaman,dolu dolu, sevgi dolu,
Mutluluklar dileyecek.
02/10/2009
Aynur MeydanKayıt Tarihi : 2.10.2009 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)