İçimde Tarifi İmkansız Duygular Var

içimde tarifi imkansız duygular var
bazen yüreğimin ücra bir sokağında
bir bakkal çırağı gibi,
bir köşeye çekilir,
çocuksu bir sevinçle,
bir dükkan sahibi olma,
hayalini kurar.

bazen öğretmeninden,
fırça yiyeceğini bildiği halde,
liseli çocuklar gibi,
okul sıralarına,
kendisinden sonra gelenler için,
üç harfli adını kazar.

bazen de apansız bir şekilde,
zifiri karanlık bir mezarlıkta,
ölülerin bile unutuğu,
kimsesiz bir mezar başında,
kimsesizliği oynar.

bazen bir çiçeğin kokusunda,
bazen bir güvercinin yaşında,
bazen bir kelebeğin uçuşunda,
bazen bir günahın meyvası olarak doğmuş,
soğuk ölümün kucağına terk edilmiş
bir çocuğun feryadında seni arar.

ve her bazeninde,
belki bugünün ihtimaliyle
belki bugün geçmişsin diye
sensizliğin bile uğramadığı
uzayıp giden kaldırımlarda
yağmurun gözyaşından,
rüzgarın dokunuşundan,
güneşin öpüşünden önce,
tabiatın eli değmeden,
kokunun kirletilmesine,
izin vermeden,
hayalinden arda kalmış,
adımlardan izler toplar.

bazen kendimi anlamıyorum,
içimin yıkık kentlerinde,
sensizlik trafiğinde sıkışmışım,
ne ileri gidebiliyorum,
ne geri dönebiliyorum,
sadece seni düşünüyorum.
ne sağıma bakabiliyorum
ne soluma...
her hareketimde sana çarpıyorum
içimde seni doğuruyorum.

içimde tarifi imkansız duygular var.