İçimde Tabutlar Şiiri - Guşav Fıji

-Bir şey mi oldu?
-Yok bir şey.
-Cidden,
-Bir şey mi oldu?
-Yok bir şey dedim.
-Neden konuşmuyorsun o zaman?
-Tadım yok.
-Yaa noldu?
-Yok bir şey dedim.
-Biraz susmak istiyorum.
-Öyle boş boş bakıp,
-Geçen zamanı seyretmek duvar saatinde,
-İnsan bıkkınlığı yine dimi?
-Kırıldığında böyle yaparsın sen,
-Yarına uyanabilmek için,
-Konuşmaz,yaşadığının geçmesini,
-Saate bakarak uzaklaştırırsın kendinden.
-Hep böyle yapıyor olmalıyım,
-Evet genelde böyle yapıyorsun.
-Bak yine sustun.
-Bir ricam olacak senden
-Nedir?
-Susmalarımın fotoğraflarını çekmeni istiyorum,
-Kaç savaş verdiğimin ve ne kadar kanadığımın,
-Bir albümü olsun insanla.
-Bir sergide insanlara sun.
-Adı sunmalar olsun.
-Yok susmalar olsun,
-İnsana susmalar...
-Olur.
-Sus,çekiyorum.
-Fotoğraflarda konuşurken hep kötü çıkarım zaten.

İçimde tabutlar,
Öldürülen bir çok kendime ait,
Beynimde buzul çağı,
İnsanlar yüreklerini açtıklarında
Artık sadece cereyan yapıyor.
İnsan üşüyorum,
Örtermisin Dünyayı...