Icimde susmus bir ses var
Yoklugumu haykiran…
Nereye ceksem kendimi
Vardigim bir yer yok…
Yoklugun oyle yaman bir bela ki
Hersey siliniyor dokunuslarinin izi olmayinca
Seni sevmek oyle guzel ki
Ah yasamin anlamazligi siliniyor
Ananin rahmine dusen o ilk soluk
O ilk kalp atisi yeniden yeseriyor usumda
Varligindaki beni dusunuyorum
Oyle zengin,oyle umutlu,oyle sevincli…
Ne varsa yasama dair
Seni sevmelerimde ogreniyorum
Ah yoklugun olmasa
Su gidislerin bolmese sevincli cennet duslerimi
Icimde susmus bir ses var ama
Gidisini benden gizleyen
Yoklugunun acisini ruhumun derinliklerine gomen…
Ah sevgili sen olmayinca
Susar icimdeki butun sevda sesleri
Oysa bakislarina doldugum her anda
Dudaklarina ask notalari duserdi
Her opuste evrenin muzigi dolardi ruhuma
Ayriligimizin olacagi aklima bile gelmezdi
Gidisin kiyamet gibi gelirdi
Senden sonra herseyin yok olacagini bilirdim
Ve korkardim yok olmaktan sensizliginde
Sustururdum yoklugunu fisildayan sesleri
Ihanet ederdim butun gerceklere
Susardim… sustururdum…
Ey sevgili sana seslenmekten yorulmuyor kalbim
Icimdeki umudun en tatli kokususun
Kalp atislarimin en ahenkli ritmi…
Ben yasamin en renkli kiyisinda
Dokunuslarindan emanet umutla
Aski yaralayacak tek bir sitem sozu etmeden
Seni sevmekten hic vazgecmeyen inatci yuregimle
Bekleyecegim sevgili
Bekleyecegim sevdani…
Kayıt Tarihi : 21.8.2005 15:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!