İçimde sönmeyen kordu yüreğim

Akan çeşmelerim kururda kurur
Gül bahçelerinde hardı yüreğim
Zemheride bile yanıpta durur
İçimde sönmeyen kordu yüreğim

Harcadım ömrümü boşa yollarda
Aradım sevgiyi sahte kollarda
Yeşerir sandığım kuru dallarda
Yıllarca hayali sardı yüreğim

Çıkmazı yok imiş etraf kapalı
Bir yolum uçurum biri sapalı
Kaderim karşımda eli sopalı
Aklımı avutup durdu yüreğim

Sus düştü sineme lal oldu dilim
Derdim anlamadı bir türlü zulüm
Hain ayaklara olunca kilim
Duayla şehirler kurdu yüreğim

Feleğin şamarı tepeme indi
Dostum dediklerim sırtıma bindi
Ne feryadım dindi ne acım dindi
Böğrüne kilitler vurdu Yureğim

Halimi anlattım sözü yormadım
Neden diye sorma bende sormadım
Yaşanmamış ömrü ömür saymadım
Belkide bir umut vardı yüreğim...

Nermin Önbaş (Aydın)