Gözlerimi uzağa dikmiş bekliyordum öylece
Yanımda olup biten hiçbir şey ilgilendirmiyordu beni
Nereden çıkıp geleceğini bekliyordum ve umudum da yoktu
Hiç gelmeme ihtimalinde vardı ve asıl bundan korkuyordum
Her günüm birbirinin aynısı ve bir sürprizle karşılaşmayalı kaç yıl oldu hatırlamıyorum
Kendimle sonsuz bir savaşın içindeyim aslında
Bir yanım bekle diyor
Bir yanım da hayatını yaşa diyordu
Her hücrem bu savaşın askeriydi ve her gün binlerce hücrem ölüyordu
Kilitlenen bu savaşın ne galibi vardı ne de mağlubu
Yaşadığım her şey eksikti
En içli filmi en komik filmi de aynı gözlerle ve aynı ifadeyle izliyordum
Kitabımdaki her sözcüğün anlamı aynıydı
Çünkü okuduğum her şey aslında yalnızlığımdı
Ben ki mavi ye tutkunum mavi bile matem rengi gibi geliyordu
Diğer renkleri ise algılayamıyordum
Sonra bir ses duydum ki o mavinin sesiydi
Bir anda maviye boyandı ortalık
Yanımdaydın ve tükenmişti bekleyişim
Sana da dünyadaki değişime de şaşkınlıkla bakıyordum
Binlerce yıllık bir uykudan uyanmış gibiyim
Korkmuyorum artık yeni gelecek günden
Senden önce yaşadığım bütün günleri değiştirdim senin verdiklerinle
Seninle bağdaşmayan ne varsa çıkartıp attım hayatımdan
Bildiğim her şeyi yeniden tamamladım senin gelişinle
Yeniden ad verdim her güzelliğe, beni de, hayatımı da bağladın kendine
Sen umudun, sen aşkın, sen özlemin, sen hayatın adısın
Şimdi yaşamayı seviyorum işte, çünkü içimde sen varsın
28 Ağustos 2013
Çarşamba
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 19:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!