Çıkıp kendimi gururunun üstünden
Beton zemine bırakmak geliyor içimden
Kan revan, soğuk beton, ben;içimde sen
Tutup kendimi kördüğüm bağlarına asıp
Sandalyeyi tekmelemek geliyor içimden
Bir nefes, sessizlik,ben içimde sen
Uzatıp boynumu keskin sözlerine
Giyotin sehpası misali düşürmek istiyorum
Başım gövdem her iki yanımda da sen
Ve sonra diyorum ki Hak !
Hak! ... Hak !
Bir bardak cay koyuyorum fincana
Sıcacık
Soğukluğumu hafifletiyor bir nebze
Ve bir melodi bir şiir
Yorgunum ve çok açım
Uykusuzluğumun zirvesinde.
Kayıt Tarihi : 22.5.2020 00:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Musa Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/22/icimde-sen-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!