İçimde ptlma sei var Şiiri - Nihat İlgün 2

İÇİMDE PATLAMA SESİ VAR

İçimden bir patlama sesi var.
Beynimin dolaylarında patlar top sesleri.
Alır ağır ağır zihnimi,
Esir eder, güneşin kaynayan lavlarına bırakır.
Yinede eğilmez başım dik geçebilirim mağmalarını.
Yere diz çöktürebilirim ömür törpücülerini.
Korkularımı vurdular fişekleri saya saya.
Öyle ki korku beni terk etmiş
Cesaret dolmuş içime gökdelenler yanında minik kalır.
Dedimya korkularımı vurdular fişeklerle döve döve
Korkularım artık firari
Şimdi ben içime sığamıyorum.
Bir okyanusu yarıp geçen gemiyim
Şimdi
Şimdi yıkacağız köprülerini gömeceğim okyanuslara gemilerini
Durduramazlar minik kalırlar.
Öfkemin ıskalamadan hedefine
atacağım oklarını…
Bir bir düşecekler yenilginin kollarına
Öfkem kurşun gibi ağır onlara
Öfkemin kan damlayan ucundan kaçacaklar
Boğacağım
Hazar denizini bile korkutan kan deryasında.
Beynimin içinde deli polis bağırtıları
Beynimin içinde patlayan ölüm saçmaları
Korkuları vurulmuş asi çocuğum ben
İçimde patlama sesi var
Korkularım vurulmuş
Korkularım şimdi firari
Koy vermişim kendimi acıların alkışlarına.
Ağlamak yok benim dünyamda
Ölüm kitle kitle kussada
Karalar bağlamak imkansız asiliğimden
Korku eli kanlı Cellatların yüreğinden
Yüregi kan deryasına susamışların.
Korkacaklar.
Kirpiğimin secdesinden iner yağmurlar
Yanak mabedimden sızar dudaklara kekremsi bir tat bırakır.
O tat belki, dert yumağının acı reçetesi
Dert cenderesine inat,
Yinede raksa durdum.
Korkuları suikasta gitmiş asi çocuğum.