...İçimde Ölürsün Şiiri - Tolgahan Bostan

En fazla içimde ölürsün.. Cesedini sürüklerim gittiğim her yere
Kızıl sonbaharım..Hangi aşk kendi fırtınasına dayanabildi
Ellerimde çoğul bir gölge kuşu..Adının arkasına basmadan yürüdüm..Alnımda birikti çizikler
Adımdan çıkardım aklımı..Aklımsız kaldım
Neylersin; İnsanız.. Ne yapsak eksiğiz işte..Ölüme ayarlı saatiz

En fazla içimde ölürsün..Sorarım..Şiir papirüslerinin hangi köşesine karaladın beni?
Hangi hare’mden yakaladın da çiğnemeden yuttun gözlerimi?
Kekeme repliklerin ezber bozduran kuşu..Hangi rüzgârlara sattın da saçlarını Devrik cümlelerimin öznesi oldun?
İçindeki kötü senaryoların kahramanı olmak istemezdim..Dağıldı bak derlenip toplanmış dağılmalarım

En fazla içimde ölürsün..Nasılsa yokluk rehin bırakılıyor kalana..Kalan gidene denk neyi varsa susuyor.
Ve susmak inceltiyor her yarayı..Ve susmak bakmak oluyor Gitmediğin her yere
Kim tutuklanmış yalnızlıktan..? Gizin içine gizlenen kim..?
Söyle beni nerene sakladın Ki şimdi bu kadar sokaktayım

En fazla içimde ölürsün..Karla karışık yağarsın yara Bereme..Karma karışık kalırsın cinnet şeridinde
Kaldırımların kaldıramadığı her neyse işte,
Bulamadığın her ne varsa büyük yıkımların izinde..Sana borcum olsun Hiç yazılmayacak bir şiirin içinde

En fazla içimde ölürsün..Yanağında yanar avucum..Avucumda imlası bozuk bir şiir kalır
Gözlerinin namlusu döner, yakar kirpiklerimi..Kulağımda bir tepenin rüzgârı uğuldar
Gırtlağıma kadar aşka batarım..Yeteri yok. Eksiği fazla.
Neyin kaldı eksilenlerden arta..İçeri doğru kapanan bir kapıydın
Saçlarından geçtim önce Ve kendimden öylece..Neyim yoksa var bildim
Eğildim,Eksildim,Eridim..Bir seni bitirmedim
Hangi rüzgarlara sattın da saçlarını Uğultusuna tutunamadın
Ömürden nefes çalarak ne kadar yaşarsa insan Öyle yaşadım gözlerini
Tenimde itiş kakış,Cebimde depremlerin,Esrarlı gece ayinleri,Volkanik şiirler
Usul usul giymedim mi sözlerini..Yalnızlığın tiradını kapamadım mı her sefer
Sensizlik seni anlattı en çok..Vazgeçmeler vazgeçmekten vazgeçti
Söyle saçlarında öldüğüm; Bir geri gidiş kaç günde gelirdi?

En fazla içimde ölürsün..Cesedini sürüklerim gittiğim her yere
Tenimin yırtıldığı yerden mi girdin içeri..Açar gibi yaparak açık bir kapıyı..Beni ikiye böldün
Hadi içimi kendine aldın da; Beni nerde bıraktın
Hangisini seçerdin benim için..Ve hangisinden vazgeçerdin kendin için
Ben yarama çoktan sen bastım..Yaşım kadar gencim
Adın çabuk diye geçti..Ardında aç köpekleri bırakarak Ezberimden geçtim.
Hızla biten aşk şarkılarından geçtim
Senden bir şey eksiltmeden sana çok şey bırakmaktı aşk..

Bildim
Biz dalkavuk bir aydınlığın yerine..Onurlu bir karanlığı seçtik
Ve bir öyküden ağlarcasına geçtik..
Cesurduk çünkü..Kendimizi kendi düşlerimizden kovacak kadar
Ömrüne yüz çevirmiş iki masalcıyız..Gerisi hiçlik..Gerisi yokluk
Sensizliğin anlattığı ne vardı senden başka..Bir hayatın tüm yanılgılarını Saçlarında çözdüm
Şimdi beni hangi yanımdan susacaksın..
Sessizlikte bir dildir Çoğul susulur..Pusulur
Şimdi beni hangi yanımdan kusacaksın..

Yıkık şehrimin izbesi
En fazla içimde ölürsün
En çok Gözlerime gömülürsün.
Gözlerimi kaparım; Vasiyetimi yazarım..!