İçimde ölen bir şehir var.
Geçmişe doğru akar Asi nehri,
Ve bahar giysilerini giyinip gelir sarsıntılar.
İçimde ölen bir şehir var.
Sabah ezanına mutakip kıldılar cenazemi.
Göçtü insanlığın ar damarı.
Yolculuk hep aynı yere.
Kimse bilmez yalnızlığı benim kadar.
Üstümde koca koca bloklar.
Kalbimin yarısı sen,
Aklım karışıyor.
Ölmek mi bu,
Soğuk giderek artmada.
İçimde ölen bir şehir var.
Ve sensizlik
Ölmek mi bu?
Kayıt Tarihi : 17.3.2023 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!