Dişarda güneş ortalıgı kavuruyor
Benim icime neden kar yagıyor
Buz tuttu bedenim kanım donuyor
Dişarda gün aydınlık
Ben neden karanlıktayım
İşiga hasret gözlerim
Neden görmüyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta