İçimde Kuruyan gül Şiiri - Saffet Çakır

İçimde açan gülün rengi kırmızı
Kim bilir hangi kırmızı bir yürekte sızı!
Ve ben göz yaşlarımla ıslattım nice ıssızı
Gül duymazsa bülbül olsan ne çare!

Gülüm, sessizliğin ölüm !
maveranın sırrında kanayan yaram
sidreden kopan çiçek, çatal karam
hasretini sarıp mendilime koyduğum
gülüşünde yüreğimi yuduğum.

İçimde kuruyan gülleri bıraktım
yüreğinin kapısına...
Sevdazârım âhım diyerek.
Bir ay tutulması olsa da alın yazımda
gözyaşlarımla suladım ümitlerimi
bir gün yeşermesini bekleyerek...