Hangi güle baksam, dalında bülbül;
Sonunda varacak gülşen kalmadı.
Kırlara yöneldim, açmamış sümbül,
Gönlüme ne bir dost, rûşen kalmadı.
İçimde kıyamet günü hayâli,
Azap hücrelerim henüz dolmadı.
Taşır mı bir insan bunca vebâli,
Benim efkârıma düşen kalmadı.
Beynimi kurcalar bitmeyen koşu,
Neden karıncalar gemi almadı?
Ben kiminle çıktım bu son yokuşu;
Neler yazdığımı eşen kalmadı.
Tükendi mecâlim, bitti takatim,
Söyledim olmadı, yazdım olmadı.
Sonunda çöktü de şu topal atım;
Bir metre çukuru deşen kalmadı...
13.01.2014 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 13.1.2014 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Son faslın teraneleri...E.Ö.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!