Kördüğüm ırmaklar, yollar kördüğüm,
Kıvrılır içimde siz gidersiniz.
Ben miyim aynada acep gördüğüm,
Yoksa bir yabancı yüz mü dersiniz.
Bir yokluk içinde varolan gerçek.
Dokunma ruhuma ellerini çek.
Bendeki hülyayı nerden bilecek,
İçimde kıvrılan bu koca deniz.
Her yandan sardıkça beni bu duvar.
Geceler ışıksız gündüzü kovar.
Bırakın yakamı, hey sanki, ne var
Ruhumu yakıyor artık gölgeniz.
Kayıt Tarihi : 24.6.2004 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mana çok ve derin....anlayan için...
Sevgi ve muhabbetlerimle
Gönlüne sağlık
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (12)