Bu gün, bilmem kaçındayım zamanın.
Bir hicaz makamından çalmakta, ağlayan keman.
Çok uzaklar geçti aklımdan, birer, birer maziye dair.
Ve dostlar vardı, bir omuz yakınında yaslanıp da ağlanan.
Akşam muhabbetlerini, bir çay şıngırtısında başlayarak,
Ne demler vururduk sevda üzerine, muhabbetle anlatarak,
Gece bize yaren olurdu, ay ise arkadaştı Aydınlığından.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta