Tanımıyorum aynada ki bu insanı.
Her sabah yatağımdan doğrulan senmisin?
Senmisin rüzgarlı sonbaharı seven?
Ruhunda sükuneti arayan senmisin?
Neden tanıdık değil yüzün?
Bakışların neden çok uzak?
Benden başkasın bana,
Benden yabancı.
Bir şey söyle; önceden bildiğim.
Aramızda sır olan bir şey.
Mesela; ilk kimi sevdim.
Ve yanımdamıydın ilk ağladığımda?
Susuyorsun...
Uzaksın bana,sana olduğum kadar.
Aynada ki yabancı hep orada kal.
Bir başka hazanda dönerim belki,
Ve sende o zaman hatırlarsın,
Sana bu yüzü veren kimdi.
Kayıt Tarihi : 21.10.2010 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!