Tarayıp bir saçı elimde tutmak,
İşte bu hasretle tutuşur özüm.
Bende uhde kaldı sarılıp yatmak,
Yastık yorgan ile didişir özüm.
Sevdim bir zamanlar göğüs kabarttım,
Meğer ben sevmişim boşa abarttım,
Gördüm gerçekleri acıyı tattım,
Neden sorusuna yetişir özüm.
Döküldü saçlarım ihtiyar oldum,
Gam kasavet bastı kalanı yoldum.
İç geçirip sustum hüsranı buldum,
Yanık bülbül gibi ötüşür özüm.
Sabahlar olmuyor gönül köstek de,
Yalnız uyku tutmaz soğuk döşek de
Gönlümü beledim ağlar beşik de
Küçük kıvılcımdan tutuşur özüm.
Kurudu gözyaşım akmıyor artık,
Olanı düşündüm almıyor mantık,
Eyüp’ün gönlünde açıldı yırtık,
Kendi gönlüm ile atışır özüm.
Eyüp Şahan
Ankara 29.1.2011
Kayıt Tarihi : 2.12.2011 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!