Bak, şu gözlerim bu sönmüş dünyanın
Uğrunda harap olan enkazını eziyor!
Ne için dalarsın öyle! İçimde ki karanlık!
Gözünde ki mehtaba, şahitlik ediyor.
Sus! istediğin kadar sus, ta fecre kadar
Vaktin öldüğü, yere kadar sus!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta