İçimde ki cocukluk Şiiri - Yıldırım Doğmuş

İÇİMDE Kİ ÇOCUKLUK
İçimde ki çocuğu büyüttüler
Tertemiz ruhu, saflığı götürdüler
Ne hayaller kurabileceğim geleceğe
Ne de yaşarım, soluk, renksiz öylece

Bir parçası kalsaydı bari içimde
Zor günler de güldürseydi beni de
Yağ, şeker sürüp ekmeğe, verseydi elime
Oynadığım o günlere, götürseydi keşke

Elimde olsaydı, durdururdum zamanı
Yeniden yaşardım, çocukluk yıllarımı
Çubuktan bir ata biner, uçup yıldızlara
Diyardan diyara, gezerdim masallarda

İsterdim bir parçası kalsın, içimde
O gözlerle, güzel bakardım her şeye
Kötülükleri temizlerdim dünyadan
Keşke doğdum gibi kalsaydım anamdan

İçimde ki çocukluğu alıp götürdüler
Büyümüş bedenimi, sürgüne gönderdiler
Ardımda bıraktım, iyiden yana ne varsa
Keşke ,çocuk ruhumdan kalsaydı bir parça

Öldürmeyelim içimizdeki çocukluğu
Ağır bedel ödüyor, inan ki yokluğu
Onlar gibi sevelim saf, karşılıksız
Her zorluğu aşardık çocukça, sancısız
05/07/2020/YILDIRIM DOĞMUŞ...