içimde ki boşluğun sesi titrek
kirpiklerim telaşlı
hangi göze düşsem
kalbimde çiçek
hangi dalda açıversem
bir mevsime uyanmalı
sebebi yaşamım
korkmuyorum
bu tatlı bir telaş
içimde ki senfoni
başlar birazdan
sar beni
varlığından utanacak karanlıklar
al beni
en kuytu köşelerden
vur yalnızlığı benimle
dökülsün yere
başlayalım yıkanmaya
korksun yağmur
ikimizin gözyaşlarından
sen bana
bende sana aktıkça...
Kayıt Tarihi : 12.12.2011 23:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!