İçimde Keşfettiğim Yalın Keyfin Pusulası

ışıldayan fosforunla tenimde geniş iz bırak
ey yinelenen anılarla depreşen kaosun kıvılcımı
ne güzeldir ateşin düşerken yere
kim bilir daha kaç rüzgar geçecek hecelerimden
sönmeyi bilmediğine göre

derinlerinde başlayıp, yuvarlanıp dile ulaşan
içimde keşfettiğim yalın keyfin pusulası
zamanın iki ucunda ısıttığım sözcük olabilir mi
doruklardan serinlemiş olarak dönen
uçlarından biraz alınmış ümitlerin

yine de kusursuz gülüş
duygunun kenarında dolaşan gizemli şekil
damardaki kanın, ruhun kıyılarında dolaştığı anda
arasında hiçbir şey yokmuş gibi iki mesafenin
birleşiveriyor dudaklarının büzgüsünde
hayallere fısıldanan kadifemsi ses

şu sonbahar göğünde, çatlağından sızmış ışıkla