İçimde Kalsın Şiiri - Kazım Gök

Senin mektubunu postacı verdi elime
Hasreti al kara sevdan içimde kalsın
Seni düşünüp seher yeli esince içime
Burnuma çektim kokun içimde kalsın

Arkadaş olduk yan yana sohbet etmedin
Sokaklarda elimi tutup dolaşıp gezmedin
Sevgili olduk bir güzel söz söyletmedin
Canım gülüm deyişim içimde kalsın

Buluştuk ben seni sevmiyorum desende
Sana söylenecek kem sözler yok bende
Gül bahçesine gir kokusuna belende
Yanık yanık öten bülbül içimde kalsın

Ben fakirim gönlüm sana zengin doğar
Bu ayrılık nefesimi kesip beni boğar
İkram ettiğin ekmek ile zehirli aş soğar
Toplama sofrayı serili içimde kalsın

Yokluğun gönlümde orman gibi olup
Hasretin içime kor ateş atıp tutuşup
Gözlerimin yaşı dere olup ırmak olup
Söndürmüyorsa yangın içimde kalsın

Senin yokluğunda seni düşününce
Resimlerde başka biriyle seni görünce
Acılı kelamlar kalemimden dökülünce
Bam teline vurulan saz içimde kalsın

Yıllar su gibi gelip geçti denize doldu
Hasretin yaktı suyu havada buhar oldu
Acılarım tortu kaldı suyun dibine doldu
Deryayı temizlemeyin içimde kalsın