uzayan yoldan kestirmeden
eşkıyalar kıstırmadan
ayazlar estirmeden
gönül küstürmeden
git
tozayan yoldan ayrıldığında
üçe beşe ona yüze bine
ne kalır sahibine
ne kendine
it
hezeyan yoldan sardığından beri
kemirdi içinden kuşkuların
beş para etmez keşkilerin
sözüne uydun başkaların
bit
kazıyan yoldan kalabalık
gözyaşında boğulan
aldırmadan çoğalan
ardı ardına yığılan
çit
pusuya düşüren mahpus içine
bir don uydursun çıplak kıçına
sömürgenin emrine amade piçine
ilerisini görmeden nasılı niçine
çıt
açar kan güllerinde ala boyalı
içimde ırmak akar doydu doyalı
211011denizli
Kayıt Tarihi : 15.12.2011 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!