içimde bir ormanda kesişen iki karanlığın uyumsuz,
ayıp, tutarsız sevişmesini sana nasıl açıklayabilirim?
kuşkusuz ki, şehrin sert soğuk duvarları güven sunuyordur sana
sen gizlendiğin duygularına yeni keşfolurken...
senin içinde süslemeli bir vitrine ait sessiz bir manken dinleniyor,
bende elinde taş tutan haylaz bir çocuk!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim