Elimde olsa yüreğimi çıkarıp
avuçlarına vermek isterdim
ve yüreğimin dili olsun isterdim
ilk sözü sen olurdu
neden anlamak istemiyorsun
neden
ben bütün mumları yaktım
her yanım ışıkla dolu
seni aldım seni aldım
doğurdum gözlerimden
gözlerim dolu dolu
bağrımıza bir hançer sapladı kader
tutsan göğsünde sancı
çıkarsan kan kaybı
bir ömür sürecek içimizde
bu hain yabancı
ama yağmur var güneş var
toprak var yaşam var
aşk var
sürmeli yaşam
büyümeli içimizdeki güzeller
yaşamak güzel şey
yaşamak seninle
yaşamak seninle her şeye bedel
neden susuyorsun
neden
sen de bir şeyler var
tarif edemediğim
aklımın almadığı
çözemediğim
bir bilmece gibisin
ve benim uykularım kaçıyor
kafamın içinde geziyorsun
neden yüreğime inmiyorsun
oku beni oku
inanacaksın
işte o zaman
yeniden başlayacaksın
hayata
ve yeni doğmuş bebek gibi
günahlarından arınacaksın
doğacak pırıl pırıl bir dünya
dağıyla deniziyle
mavisiyle yeşiliyle
kuşuyla böceğiyle
yeniden mutlu olacaksın
ben yanında olacağım
hep yanında
her zaman
sevmek güzel şey
şu yalan dünyada gerçek olan
masum olan doğru olan
yegane şey
seni seviyorum
hüznünle kederinle
öfkenle sevincinle
tepeden tırnağa her şeyinle
seviyorum
bizsiz her şey hissiz
hiç bir cismin anlamı yok
yağmurun bile
bir çiçeği koklarken
mutlu olamıyorsa insan
bir çocuğu severken
ne bileyim
gülümserken
baharda mesela
kuş sesinde
yahut lirik bir şiirin
yüreği en titreten yerinde
mutlu olamıyorsa insan
bir şeyler eksik demek ki
tek bir şey
sen
eksik olan tek şeysin
ve ben sensiz yarımım
sen bensiz yarım
ve ikimizde ortasındayız
hayat denen şu kavganın
bizi vururlar
bize kıyarlar
acımaz canım acımaz
canımız gibi gördüğümüz insanlar
sen bana gereksin
ben sana gerek
tek başına yenilmez
hayat denen
şu çift başlı engerek
yağmur bulutta kalamaz
toprak yağmursuz yapamaz
yağmalı
toprak gövermeli
sürmeli yaşam
sürmeli
büyümeli çocuklar
çiçekler fidanlar
büyümeli
sen büyümelisin içimde
ben büyümeliyim içinde
ve küçülmeli dünya
küçülmeli gözlerimizde
hayat gerçekten çok acımasız
en güzel anında
yaralıyor seni
ve öldürmüyor da
topal topal yürütüyor seni
unutuyorsun koşmayı
özlüyorsun
yolun kısaldıkça
yeni yollar açıyorsun
hiç bitmiyor yorgunluğun
hiç dinlenemiyorsun
ve inan tek başına
hiç bir şeyden
zevk almıyorsun
doğduğun günden itibaren
bu kaosun içinde kayboluyorsun
elimi tut
sıyrılalım kalabalıktan
sesiz bir yerde çoğalalım
üresin içimde kalan
o mutlu insan
değişmeliyiz
sevmek kolay şey bizim için
sevilmeliyiz
yeniden sürmeliyiz
toprağı
yeni fidanlar ekmeliyiz
ve sabırla beklemeliyiz
birlikte
büyümesini
ağaçların çiçeklerin
yapmalıyız bunu
hem kendimiz
hem geriden gelenler için
içimde için
için içimde
içim içime sığmıyor
seni düşününce
seni seviyorum
seni istiyorum
gelirsen evdeyim
gelmezsen her yerde.
YILDIRIM KIRLILAR 07.01.2022
Kayıt Tarihi : 19.1.2022 17:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yıldırım Kırlılar 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/19/icimde-icin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!