İçimde içime Gurbet Şiiri - İrem Aslan

İçimde gurbet var
Koca bir boşluk
Yarım kalan tutkular
Varlık içinde yokluk

Vuslat derler adına
Uçan kuşlara sorarlar
Ne bilsin âmâ
Masum hayvanlar,

Gel yüreğime sor hasreti
Nasıl üşütür geceleri
Bir yuva sıcaklığı
Bir bebek sessizliği
Kulağımı kalbine dayayıp
Dinlediğim sesleri
Ahh o günlerin ta kendisi
Bugünlerin en favori Hasreti.

Geriye dönmek yok ama
İlerleyecek dermanım da
Sırtımdaki yükü bilsen
Gurbet bile üzülür

Huzura düşmüşken
Bilmezdim
Bilemedim ki saadet dediği şeyi
Bir bebek gülüşünde doğmuşum
Bir çocuk için yaşıyormuşum
Öğrendim,ahir gibi.

Kendimi sakladığım yeri unutmuşken
Bulamaz oldum
Ruhum bedenimden ayrı yaşarmış meğer,
Vuslat benim ! acı benim ! yas benim !
Us ile uslanmaz,susturulmuşken
Ciğerli ,dini bütün dediklerimiz, mini mini küçülmüşken
Başı okşanmadan kesilen kurbanlık koyun oldum

Küstürülmüşken,
Size verdiğim bu cesaret için ödüllendiremem kendimi
Sözde Sevgileriniz sizin olsun.
Ben yokum.
Affedemiyorum kendimi, öfke değil ,
adı tevekkül...

Teslim oldum!
Sustum .
Rabbimin sevgisinden.
Lâl olur dilim ,
sesim kalbimi örttüğünden
Her yangında
denizin dibidir benim yurdum.
Tutmayın ellerimden
Çok yorgunum.