İçimde Fırtınalar Kopuyor

Bir hazan mevsimi daha geçiyor.
Yine hüzünlüyüm bu gece.
Karanlık gecelerimin sessiz çığlıkları,
Kaldırımların taş bağrına vuruyor.
Boş sokaklarda ağır ağır yürüyorum.

Sokak lambaları yanıp sönüyor.
Rüzgar ağaçların dallarını sallıyor.
Bir yaprak daha düştü yere sessizce.
Bir can daha eksildi bedende.
Yine de benim gibi ümitsiz değiller.

Gelecek bahar tekrar gülecekler.
Dallarda yeşerip göğe yükselecekler.
Benim gibi hayata küsmeyecekler.
Ben yaz baharı çoktan unuttum.
Uzun zamandır uğramaz oldu.

Yağmur yağmaya başladı.
İçimde fırtınalar kopuyor.
Bu gece çok uzun geçecek.
Sırılsıklam ıslanmaya razıyım.
Yeter ki sen yağmurla gel.

Kurşuni renkler kapladı göğü.
Kara bulutlar yürüyor üzerime.
Hayalin gözlerimin önünde.
Hasret yanık bir türkü içimde.
Ne olur beni yalnızlığa terk etme!

Mustafa Kaynak