İçimde en ücra köşelerin yalnızlığı

İçimde en ücra köşelerin yalnızlığı,
Susuyorum.
Gözlerimde yılların birikmiş hıncı,
Ağlıyorum.

Ellerimde paslı bir çivi,
Kanıyorum.
Omuzlarımda ağrılı bir yaşam,
Taşıyamıyorum.

Kulaklarımda bilgiç bir ses,
Dayanamıyorum.
Kelimeler zincirli dilimin ucunda,
Konuşamıyorum.

Aşkım gizli şarkılarda,
Söyleyemiyorum.
Aydınlık başucumda,
Dokunamıyorum.

Güneş her gün ufukta,
Göremiyorum.
Yağmur yağınca şehre,
Ürperiyorum.

Geceler uzun,geceler ıslak,
Üşüyorum.
Kalbim paslanmış,kalbim taş gibi,
Öyle kolay kolay sevemiyorum.

Ömür yalan,dostluk riya,
Kimselere güvenemiyorum.
Zaman hayin,zaman kalleş,
Durduramıyorum.

Nerdeyim,adım ne?
Bilemiyorum.
Mutluluk çok uzakta,
Tutamıyorum.

Hüzünler yoldaş bana,
Vazgeçemiyorum.
Gözlerimde karanlık,
Alışamıyorum.

Boğazımda hıçkırık,
Katlanamıyorum.
Arkamda bir uçurum,
Yürüyemiyorum.

Günlerdir huzursuzum,
Uyuyamıyorum.
Yıldızlarım döküldü eteğimden,
Bulamıyorum.

Kim bilir kaç özlem yüklü tren geçti içimden,
Sayamıyorum.
Yitirdim hayatın tılsımını,
Gülemiyorum.

Kanayıp duran yaralarımı,
Ne yapsam da bir türlü saramıyorum.
Nerdeyim,nasılım,
Bilemiyorum.

Gitgide yabancılaşıyorum kendime,
Kendimi ben bile tanıyamıyorum.
Yarın var,yarın yakın,
Korkuyorum.

Hükmü var kalbimde kışın,
Silemiyorum.
Ölüm açmış kollarını,
Saramıyorum.

Yoruldum artık savaşmaktan,
Ölmem lazım,ölemiyorum.
01.12.2004