İçimde yine bir yığın sözcük, silik, yorgun bir hatırayı kovalıyor.
Hepsi yaralı, kırılgan, savruk ve en önemlisi eksik
Ve de bıraktığım hiçbir yerde değiller…
Kalemim eskitir mi yüreğimdeki tılsımlı mutluluk sözcüklerini,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta