Yine içimi bir hüzün kaplıyor...
Pencereler kapanıyor...
Ardı ardına başlıyor sessizlik...
Kimse olmadan yaşıyorum hayatıma...
Ne soran nede bilen var yerimi...
Bir yoksul ailenin çocuğuyum ben...
Ne üstümde giyilecek elbise...
Adını anmak güzeldi,
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Devamını Oku
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta