İçimde Çöller Açar Sen Yokluğunda

Gün geçtikce
Sensizliği bir başka hissediyorum
Soğuk bir kış geçiyor tenimden
Kurak bir çöl açıyor
Karanlık tünelın sesi
Suskun sabahın güneşi
Yüzüm düşüyor sararmış sonbahar gülleri
Sen gülüyorsun
Baharın son demi
Göç bitti
Turnalar gitti
Leylekler gitti
Son bahar bitti
Ben bittim
Sen bitmedin,gittin
Gün geçtikce
Sensizliği bir başka hissediyorum
Sensiz yırtılan mavilerim elimde
Yıldızsız gecelerde
Ay tutulur içimde
Bir sahilde kale kurulur
Bir asken dikilir tepesine
Bir bayrak
Sen ah sen gelir yıkarsın sessizce usuma
İzlerin kalır çiynediğin tenim yamacında
Bir dalgasın sen
Kıyılarımı acımasızca döven
Bir kasırgasın
Tozu tolana teslim eden
Ben yine ölürüm sensizliğimde
Binerim kanatlı bir kısrağa
Kara bulutları senin için dağıtmaya
Güneşim derim sana
Doğsana şu buzdan çakıldak bağlamış bağrıma
Kargaya pisliğin ilaç demişler ya
O da gitmiş pislemiş suyun ortasına
Sahi sen bumusun yoksa
İlacımsın derken ben sana
Sen hep uzağımdasındır,neden bana
Gün geçtikce
Sensizliği bir başka hissediyorum haala