Yakından bakınca kendimi anımsatıyorsun bana
Biraz uzaklaşsan herkesi..
Kör bir yangının
soğuk dokunuşları yokluğun..
Çürümeye yüz tutmuş cesedim içinde
Yüzünü tutan eller
canlı canlı kesmiş ilişiğimizi.
Şimdiki Aşkın içinin maviliğinin can simidi,
Öyle değil mi?
Acımı anlatmaya yetecek kahraman bir cümlem yok.
İki kelimeyi bir araya getirip dövüştürüyorum dilimde.
Sense,
Seni seviyorumlara bahis basıyorsun
çoktan kendini kaybettiğini bile bile..
İşkillendim
varlığım sende gözükmüyordu..
İşine karışmak gibi olmasın
içimde çok seviliyordun..
Kayıt Tarihi : 29.2.2012 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!