İçimde Çığlıklar Şiiri - Zeynep Demirel

İçimde çığlıklar
Avazım çıktığı kadar bağırsam duyar mısın beni?
Duymazsın ki...
Bir umut taşıyorum yüreğimde
Bir umudum kaldı ellerinde
Bazen bırak diyorum kendime
Yüreğim acıyor bir sancı saplanıyor
Nefesim kesik, sol yanım eksik
Ruhum çıplak sensizlikten
Gözyaşlarım kurudu artık akmıyor
Gecelerin tadı kalmadı yıldızlar parlamıyor
İstanbul eskisi gibi güzel görünmüyor
Işıkları sönmüş bomboş kalmış
Sen yoksun ya hiç birşey yok
Yanımda olsan keşke
Acılarıma ilaç gibi gelsen
Yüreğimin sancısını dindirsen
İçimdeki ateşi söndürsen
Seni seviyorum özledim desen
Gelemezsin ki...
İçimde çığlıklar
Avazım çıktığı kadar bağırıyorum
SENİ SEVİYORUM
SENİ ÖZLEDİM
SANA HASRETİM
MELEKLERİM ŞAHİT
SENSİZ ÖLÜYORUM...