İçimde Bir Yolculuk Sana Dair

İçimdeki çığlıkları duymamak için tıkıyorum kulaklarımı feryatlar yükseliyor sessiz sedasız kimseler duymadan, ben duyuyorum, ben biliyorum içimdeki depremleri ve ardından yıkıntılar içinde kalan yüreğimi.

Bir gün bitecek diyorum bu çığlıklar, acısı geçecek ama kendimi kandırıyorum.

Biliyorum asla bitmeyecek ve o asla gitmeyecek yüreğimden.
O kadar uzun zaman oldu ki…
Ben hep onunla vardım içimde ona kurduğum dünyamda onsuz ama onunlaydım.
Onsuz nasıl yaşanır biliyorum. Ondan kaçmak zorunda olduğum zamanları biliyorum nasıl yavaş yavaş tükenerek yaşadığımı biliyorum.

Ve gitmeler sonrası çaresiz yıkılışlarımı…
Uzun çok uzun yıllar geçti aradan.Bense hala aynı şarkının aynı notasında hala yanlış besteyi mırıldanıyorum.

Nedir böylesine kök salan içimde? Nedir ruhumu yıllarca esir eden? Bu aşk mıdır? Hangi aşk böyle yaşanır? Ya da böyle yaşamak benim gibi bir aşığa reva mıdır?

Hep beklemek yarın ne olacağını bilmeden, her gün biraz daha tükendiğini hissederek, her gün biraz daha özleyerek beklemek, çaresizce medet ummak geceden, karanlığına güvenip örtmesini beklemek açıktaki yaralarını…

Her sabah uyandığında yeni bir güne yine onunla başlamak.
Gülümsemek bazen öylesine adı aklına gelince.
Sonra uyanmak o tatlı rüyadan ve gerçeklerle yüzleşmek.
Ya da yüzleşemeyip bahaneler uydurmak kendince.

Biliyorum o gerçekler tıpkı bu sabah olduğu gibi her sabah çarpacak yüzüme, kendimden kaçarken gerçeklere toslayacak bu yürek.
Ama yine de kırgınlıklarını örtecek zaman, kızgınlıklar geçiverecek saman alevi gibi.(Çünkü, ben kendime kıyar, sana kıyamam sevgili)

Ben her gün biraz daha özleyecek geçireceğim günlerimi ve biraz daha yalnızlaşarak ama içimde seninle çoğalarak geçireceğim. Kimseler bilmeyecek o fırtınanın yeniden vurduğu limanı… İçinde son teknesi kalmış limanı…

Mevsimler geçecek, zaman hızla akacak, durup düşündüğümde yaramın artık beni acıtmadığını fark edeceğim (?)

Sonra yeniden aklıma geleceksin, ben yeniden kapatacağım kapılarımı sana ve kapalı kapılar ardında kimseler duymayacak aslında senin için öldüğümü.
Teslimiyetlerimi kimse bilmeyecek sen bile.

Gülşen ÖNCEL BOSATANCI,İZMİR 1 OCAK