Uyanmış gibiydin kış uykusundan,
Esrarın ruhumu sardı Boraboy.
O eski günlerin şuh coşkusundan,
İçinde kıpırtı vardı Boraboy.
Bir efsane sanki o zümrüt başın,
Konuştu benimle ağacın taşın.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
