İçimde Bir Keder Ah, Kimseye Söyleyemiyorum
Düşlerimin düştüğü dönülmezimsin
Ufukta güneşin battığı, aysız gecelerde zifiri zulmetimsin
Seni bekleyişlerin koyu gölgesindeyim
İçimde bir keder ah, kimseye söyleyemiyorum
Hınçla düşlerimi örseledin
Fısıltıyla cümlelerimi kavurup, dilimi prangaladın
İçimde bir keder ah, kimseye söyleyemiyorum
Yüreğindeyim yine hasretle
Doğmamış umutların cenderesinde
Hüzzamlı kıyılarındayım
İçimde bir keder ah, kimseye söyleyemiyorum
Kulaç atıyorum gölgene
Gölgeli dört mevsimsin bedenimde
İçimde bir keder ah, kimseye söyleyemiyorum
Arsız düşlerin mahremindeyim
Kurumuş dudağımda ismine yitiğim
Kürek çekiyorum ırmaklarında
İçimde bir keder ah, kimseye söyleyemiyorum
Hande Ortay
08.03.2016 (İstanbul, Fatih) 19:23
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hande Ortay
Kayıt Tarihi : 6.2.2020 19:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!