İçimde Bir His Var Şiiri - Faruk Doğan 2

İçimde gezinen bir his var,
adı konmamış,
ama vakti çoktan gelen bir vedaya benziyor.
Sanki kelimeler geri çekilmiş
ve geriye sadece gözlerin kalmış
uzak, yorgun,
bir başka rüzgârı bekleyen yelkenler gibi.

Gülüşün,
artık içini ısıtmayan bir ateşin kıvılcımı;
ve kalbin...
bir zamanlar bana çarpan o deli kalbin,
şimdi kendi içine çekilmiş bir çiçek gibi.

Susuyorsun.
Ama bu susuş,
bir huzurun değil
bir bitişin habercisi.
En çok da sessizliktir çünkü
aşkı mezara koyan.

Adımların hâlâ bana gelir gibi,
dokunuşların hâlâ bana değer gibi,
ama içindeki sen
çoktan başka bir zamana varmış gibi.

Zaman,
bizi ayırmıyor aslında,
bizi birbirimizin içinde
yavaşça unutturuyor.
Kırmadan, dökmeden,
bir hatıraya dönüşmenin inceliğiyle.

Ve ben,
seni sevmekten vazgeçemediğim bir anda
seni sessizce kaybediyorum.
Söz söylemeden.
Kavga etmeden.
Sadece,
gidişini içimde seyrederek...