İçimde bir gül dansı ne de güzel oynuyor
Kimler unutmadı ki bu bebemsi halayı.
Işıldayan bir gülkurusudur mezarım
Belleğim allak bullak, ruhum ne de üşüyor..
Benliğim ona meftun o beni hiçimsiyor.
Böyle yadsınıyorsam sonra belki ağlarım.
Şubat oynayanın değil, aşk ile haykıranındır.
İntihar kadar tatlı yare gidiliyorsa
Yola erken çıkılmalı.
Sen sus! sakın haykırma.
Bahara geç kalınırsa belki ben de ağlarım.
Sonra; çağlar hüzün günlerin nisanın sus-pus olur.
Alem muştuya dalar sen bir figan beklersin
Kabuslu bekleyişinde belki ben de ağlarım.
Hiç yanar mıydın hiçe bilsen ki nedir hayat.
Gölgeni kanatma sakın içredir hiçe hayat.
Bu hiçlik deryasında sen bana ağlıyorsan
Bil ki ben de ağlarım..
Kayıt Tarihi : 22.9.2008 12:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiire sarılarak ıslanabilir bir gül, ağlanarak...
Bütün güller nisyanda
İsyanda yürek be heval..
İçini
içimize atacak kadar kırmızı gül kalmadı dünyada
ve nice kırmızılıklar atamadıysa bizi yarlara..
ve hala soluyan gururumuzda bir dilenci sessizliği varsa..
Kurusun bütün güller heval..
ve daha önce de söylemiştik;
gül kuruysa, ten isyandır Allah'a...
...
TÜM YORUMLAR (5)