İçimde bir çocuk öldü sessizce
Kimse ağlamadı ölümüne,
Kimse cenazesine de gelmedi,
Namazı da kılınmadı,
O giderken sonsuzluğa,
ardından kimse, hakkını da helal etmedi..
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Oysa içimdeki çocuk,
coşkuydu, hayattı, masumiyetti
kaybedilen çocukluğumdu belki,
belki de kaybettiğim gençlikti…
O ölünce, bende öldüm
yasını tutmak bile derin acı verdi
yorgun kalbim dayanmıyor artık ölümlere..
İÇİNDEKİ ÇOCUK ÖLMEDİ ŞAİR...
O ÖLMEZ SADECE KÜSTÜRÜLÜR...
BATAN HER GÜNEŞ ARDINDA DOĞACAĞI UMUDUNU VERMELİ YAŞAMA ...
SEVGİLER...
Hepimizi ayakta tutan o değil mi, yaşama umudunu, sevincini yaşatan içimizdeki çocuk
tebrik ederim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta