Yakamozların parıltısı,
Gecenin sessizliğine inat,
Ay ışığından alan gücüyle,
Adeta bir serüveni yaşar gibi,
Rakkaselerin raksı gibi,
Kendinden geçmişcesine,
Görünüp kayboluyor.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
içimizdeki o çocuk hep olmalı onun adı umuttur çünkü. kaleme sağlık naif bir şiir olmuş
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta