İçimde Bir Adam Şiiri - Nurten Meşhur

içimde bir adam
içinde binlerce adam gizlerdi
her birinde derinleşirdi hiçliği
hiçliğiyle adam dı ya o
bilmezdi kıymetini bilirdi haddini
bir zamanlar göz bebeğinden izlerdi kendini
aynaya baktığında ayan beyan görürdü beni
derken sarayın sahibi ferman verdi
çağırttı içimdeki adamı
şanlı bir misafir gibi baş köşeye buyur edildi
ziyafetler, şenlikler, binbir türlü güzellikler
önüne serildi.
sırmalı aynasında bakınca aynaya gözlerimiz göz göze geldi
beni tanıdı ancak zordu anlaması
bir garip adam içinde bir adam olduğunu
içinde garip binlerce adam olduğunu
nerden bilecekti...
günler böyle tatlı ve hoş geçiyorken
içimde bir adam adamlığı koyverdi yokuş aşağı
izledi gaflet mevsimi bu izzet bu ikramı
sarhoşlukla geçmesine geçiyordu günleri
bir taze bahar kokusu,sonbahar gülleri
şu köşkün ahuları, bu sarayın güzelleri
bir içre adam olduğunu unutuverdi
aynası kırıldı.masal bitti

içimde bir adam
nice sonra zindana konuldu
içinde bir adam saklamaktan suçlu bulundu
sürekli değişiyordu zindan bekçileri
kin oluyordu bir zaman kızıl bir öfke dolduruyordu koğuşları
nefretin ondan aşağı kalan yeri yoktu
kimi zaman şehvet oluyordu
içimdeki adam yapış yapış bir sıvıda boğuluyordu
alımlı alımlı bir dilber oluyordu bazen
adına aşk diyorlardı da aşktan nasibi yoktu
hırs oluyordu bazen en kısa o kalıyordu
zindanda hırsa gerek yoktu herkesin tulu emele karnı toktu
kimi zaman hased oluyordu hücre daracık kalıyordu
çığlık çığlığa içimdeki adam
ızdırabından parmaklıklar titriyordu
en fecisi kibirin bekçiliği
o gelince dolduruyordU pis bir koku hücreyi
ne öldüyor ne güldürüyor değenciliğin
her biri birbirinden beter bekçilerin

büyüdükçe benliğim ile birlikte benliği
büyüdü zindan duvarlarının bananeciliği
yanlızlığım arttıkça karanlık hucum etti
zindan ne ki alt tarafı dört duvar değil mi
çekilir dört duvarın rezilliği
yanlız çekilmiyordu benliğin vezirliği
içimde bir adam beni suçlamakta esirlikten
benim de esir olduğumu bilmeden
bilmiyor ki ayna kırıldı
aynasız kaldı tüm adamlar
içimde ki adam konuşmayı bırakalı
duyulmuyor içindeki adamların çığlığı
ayrı düştü her biri içindeki adamdan
ayrı düşenler gibi vatanından
her biri bir zindanda ayrılıktan dem vuran
içimde bir adam...