Ağzıma her gelen sözü diyemem...
En büyük servetim ardır içimde.
Ben dertlerin bile hakkın yiyemem...
İman kaldıracı vardır içimde.
Yüzüme gülene deyince dostum...
Onlar sandılar ki ben içi fostum.
Yüz yerden delinmiş olsa da postum...
Sevgi bol, nefretse dardır içimde.
Boş imiş dünyanın her bir dönümü !
İsteyerek HAKKA döndüm yönümü...
Zifiri gecede iken önümü...
İslam: aydınlatan far'dır içimde.
Nefsin pis yoludur yazık sapılan !
Anladım paraymış pulmuş tapılan !
Güçlüden mazluma onca yapılan...
Ebedi sönmeyen har'dır içimde.
Yakışmaz insana heykellik, büstlük,
Kimi taştan kötü üstüne üstlük,
Vaz geçmedim ama ah şu dürüstlük...
Ruhumu donduran kardır içimde.
Bu gün şeytanlaşmış dünkü yavrucak...
Elinden zar ağlar bakın dört bucak.
Kötüler kötüye açıyor kucak...
Bu durum zehirli mar'dır içimde...mar := yılan.
İnanç ve imansa eğer ki konu...
Hiç yoktur EVVEL'i,AHİR'i sonu.
Aşk ötesi sevdim HAK diye onu...
MEVLAM yardan farklı yardır içimde.
Tadı kaçsa bile zulümle sütün...
Hayat, ecel, ölüm bölünmez bütün.
Cumali samandan yükselen tütün..
Dünya incecik bir zardır içimde.
Kayıt Tarihi : 29.7.2017 16:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!